Deze film documenteert de bizarre omstandigheden waaronder de Nederlands-Irakese regisseur Mohamed Al-Daradji zijn film Ahlaam, de tweede speelfilm uit Irak sinds de val van Saddam Hussein, tot stand bracht. In het bevrijde Irak blijkt het maken van een film nog steeds onvoorstelbare risico’s met zich mee te brengen; het feit dat crewleden zomaar gearresteerd en mishandeld kunnen worden, bijvoorbeeld. Intussen richt de camera zich op de burgers van Bagdad: een jongetje zingt voor Saddam, een man rouwt om zijn opgehangen zoon, een jonge acteur vertelt over zijn gevangenschap en een oude vriend verliest het contact met de realiteit.