Deze pagina dient als archief van Festival Cinéma Arabe 2014. Ga hier naar alle films.

De vlag kan uit

De vlag kan uit: Festival Cinéma Arabe viert haar tienjarig bestaan. Al sinds 2004 vertoont Cinéma Arabe de beste hedendaagse cinema uit landen als Egypte en Tunesië, Marokko en Palestina. Door de ogen van filmmakers uit een zeer diverse regio biedt Cinéma Arabe een andere blik op het leven in de Arabische wereld – de blik van binnenuit.

Festival Cinéma Arabe 2014 opent zoals vanouds in Amsterdam, gevolgd door Rotterdam. De week erop is een selectie van de films te zien in Leeuwarden, Maastricht, Den Haag en Den Bosch. Cinéma Arabe timmert aan de weg – en daar zijn we trots op. Vanuit het kantoor van Sphinx Art Productions in Amsterdam maken we al sinds 1989 bijzondere muzikale, theater- en filmprogramma’s. Sinds eind 2013 programmeren we maandelijks een Arabische film in Amsterdam en Rotterdam. Reden voor een feest en dat vieren we graag met u!

Wat kunt u verwachten op Festival Cinéma Arabe 2014? De juweeltjes van grote filmfestivals als Toronto, Venetië en Berlijn, waar ondanks – of dankzij? – de onrust in veel landen prachtige films in première gingen. Maar juweeltjes komen niet altijd van ver. Trots presenteren wij twee wereldpremières van eigen bodem: Plastic Harem van Rob Schröder en Gabrielle Provaas, die in Egypte op zoek gingen naar het verhaal van de Nederlands-Egyptische beeldhouwer Tarik Sadouma. En uit het noordelijke Delfzijl: Cold Breezes, het fraai ingetogen debuut van voormalig fabrieksarbeider Cengiz Özgök. Voorafgaand aan de hoofdfilms presenteren we bovendien opvallende korte films van jonge filmmakers.

Tot in het donker!

Achter de voordeur

Identiteit, tradities, de positie van vrouwen: geijkte thema’s misschien, maar tijdens het festival komen ze onverwacht invoelbaar tot leven. In Doaa… Aziza (Saad Hendawy) hopen twee jonge vrouwen ver van huis hun draai te vinden, maar ze lopen er vooral tegen zichzelf aan. De inwoners van de Medina in Casablanca zijn juist honkvast, maar hebben over alles een mening; Walls and People (Dalila Ennadre) is een eerbetoon aan hun vergeten wijk.

In Pillow Secrets (Jillali Ferhati) en Villa 69 (Ayten Amin) stap je letterlijk over de drempel, van respectievelijk een bordeel ergens in Marokko en de sjofele Caïreense villa van Hussein. Totaal verschillende films, maar: in beide zijn familiebanden uiteindelijk het cement van het leven. Dat geldt ook voor het luchtige zussendrama Rock the Casbah (Laïla Marrakchi), de Marokkaanse publiekslieveling van 2013. The Proof (Amor Hakkar) toont de keerzijde van familietradities, als Ali moet kiezen tussen zijn huwelijk en zijn eer.

Hoe juist dagelijkse routines een fascinerend onderwerp kunnen zijn, blijkt uit het indringende Infiltrators (Khaled Jarrar). De metershoge muur op de Westoever houdt Palestijnen op weg naar familie of werk letterlijk buiten de deur.

Achter de voordeur gaat een wereld verborgen. Kom binnen en ontdek.

Het einde van de lente

Terwijl de voorjaarszon in Nederland doorbreekt, is de euforie van de Arabische Lente voorgoed voorbij. Na de gevallen presidenten en de eerste rondes verkiezingen begint het immers pas echt: een samenleving opnieuw vormgeven. Geen sinecure in landen waar de bevolking vooral gewend is aan repressie en weinig weerbaar tegen een machtige staat. Het is vallen en opstaan, zoals pijnlijk duidelijk wordt in Egypte. En het vergt introspectie en zelfonderzoek. Die rol nemen filmmakers op zich, en met verve: de mooiste voorbeelden zijn te zien op het festival.

Zo laten de Egyptische Rags and Tatters (Ahmad Abdalla) en Arij (Viola Shafiq) de schaduwkant van revolutie zien, net als het Marokkaanse They Are the Dogs (Hicham Lasri). De makers trekken de houdbaarheid van het revolutionair elan in twijfel en wijzen subtiel op onderliggend eigenbelang. In zijn fabelachtige debuut Bastardo toont Tunesiër Néjib Belkhadi hoe hebzucht een kleine gemeenschap ondermijnt – een krachtige waarschuwing voor machtsgeile politieke elites. In Controlling and Punishment schetsen Ridha Tlili en Ayten Mutlu Saray een portret van het Tunesische Sidi Bouzid, de kiem van de revoluties, waar fruitverkoper Mohammed Bouazizi zichzelf in brand stak. Van een heel andere orde is Plastic Harem van Rob Schröder en Gabrielle Provaas, waarin kunstenaar Tarik Sadouma de ijdele Arabische elite een spiegel voorhoudt. De onrust en armoede op straat ontgaan hen, maar hoe lang nog? Anderzijds constateert Sherief Elkatsha in zijn vermakelijke en voor iedere bezoeker aan de stad herkenbare Cairo Drive nuchter: revolutie of niet, het verkeer in Caïro staat altijd vast.

Kortom, het festival biedt een palet aan perspectieven op een regio in postrevolutionaire beweging; vaak verontrustend, altijd scherp en zelfbewust. De blik van binnenuit.

Behind the front door | Trailer 2014

© Anefilm

Programma 2014

Cinéma Arabe

Sphinx Art Productions
Van Hogendorpstraat 199-HS
1051 CA Amsterdam

Telefoon: +31 (0) 20 486 8008
E-mail: info@cinemaarabe.nl